Pazar Şiiri: ‘Mozart’ın Annesinin Kemikleri’, Robin Ekiss

[From the WVFC Poetry Archive. First Published May 8, 2016]

.
Mozart’ın Annesinin Kemikleri

Her gölge kendi gölgesini taşır,
ama onu göremeyecek kadar karanlık –
nautilus’ta olduğu gibi,
her ışık dönüşü
karanlığa yol açar,

ya da yatak odasının dışındaki salon
çocuklar gibi savaştığımız yer
eğilim hakkında
onun mülkünden,
öfke sevgiyi sarar.

Opal gibi inatçı,
Mozart’ın annesinin kemikleri
duvarlara gömülü
Paris yer altı mezarlarının-
onunki çarşaflarda kolalı yatıyordu.

Beni sevmesini sağlamak daha zordu
yıldızları sürmektense
okyanusa. Ben hatırlıyorum
dalga-çivi yazısı
saçından,

omuzlarının üzerinde kum gibi çıkıntılı,
ve yağmurda,
nasıl aşağı baktı
kaldırımın içinden –
yapacak bir şey

utanç ve ayrılık ile.
Aşk öfkeyi kucaklar,
bulunduğumuz yerden başka bir yerde—
karanlığı delen ışık
anma gölgesi.

Mozart’ın Annesinin Kemikleri gömüldü
duvarlarda
Paris yer altı mezarlıklarından. başka nasıl var
bunu gömmek için
beyaz, arzu edilen ölüm?

İlk yayınlanan Virginia Üç Aylık İnceleme ve sayfa 11-12’den Mutluluk Konağı (University of Georgia Press, VQR Series, 11/1/09) Robin Ekiss. Fiyat: 16,95 dolar. ISBN: 978-0-8203-3408-0. Basının izniyle yayınlanmıştır. Tüm hakları Saklıdır. kitabı sipariş et burada.

Robin Ekiss Stanford’da şiir alanında eski bir Stegner Üyesi, yükselen kadın yazarlar için bir Rona Jaffe Vakfı Ödülü sahibi ve kitabın yazarı, Mutluluk Konağı, 2010 Shenandoah/Glasgow Ödülü sahibi ve Balcones Şiir Ödülü, Kuzey Kaliforniya Kitap Ödülleri ve Commonwealth Club’ın California Kitap Ödülleri için finalist. Bread Loaf Writers’ Conference, Millay Colony for the Arts, MacDowell Colony ve Headlands Center for the Arts’ta ikametgah aldı ve çalışmaları şurada yer aldı. The Atlantic Monthly, POETRY, APR, Ploughshares, Kenyon Review, New England Review, Ve başka yerlerde. O katkıda bulunan bir editör ZYZZYVA, ve West Coast’un en büyük edebiyat festivali olan Litquake’in danışma kurulunda, aynı zamanda serbest çalışan bir metin yazarı ve hevesli bir fırıncı. Eşi şair Keith Ekiss ve oğulları ile San Francisco’da yaşıyor. Çalışmalarının devamını web sitesinden okuyabilirsiniz. robinekiss.com.

Şairin Notları

Arabada NPR dinliyordum (çok yaptığım bir şey) ve Paris yer altı mezarları hakkında bir profil duydum. Gazeteci, orada defnedilen bazı ünlülerden (ve akrabalarından) bahsediyor, Mozart’ın annesinin kemiklerinin orada gömülü olduğunu -tuhaf bir şekilde, diye düşündüm- sesleniyordu. Sarsıcı bir notaydı, kendisi olan bir kadın için tarihi bir kenara. Yüzeyin derinliklerinde, içimde ölümlü bir şeyi tetikledi. Bu sözler (Mozart’ın Annesinin Kemikleri) benim için bir tür aktarım mantrasıydı; beni kendi annemin başucuna götürdüler aklımda ve ilişkilerimin (canlı ve ölü) komplikasyonları ve herhangi bir cenaze töreninin imkansızlığı hakkında çağrışımlar yaptılar. Beden, aşk, öfke, ışık ve karanlık: Benim için şiir yazmak, yer üstünde yaşamanın günlük egzersizi üzerinde çalışmanın bir yoluydu ve kelimenin tam anlamıyla her şeyin altına, altımıza ve etrafımıza gömülü olan bilinmeyen hayatı sorgulamaya başladı. .

üzerine notlar”Mozart’ın Annesinin Kemikleri“

Rebecca Foust, Şiir Editörü

Bu şiiri Anneler Günü için, Hallmark şiirleri olmayan Hallmark tatilleri için şiir arayışımı yerine getirmek için seçtim. Bu Mutluluk Konağı, şairin annesine ve onun hakkında birkaç şiir içeren, zaman zaman minyatür tutkusuna vurgu yapan harika bir kitap. Beni buna çeken şey, başlığın harika rezonansıydı. “Mozart” ve “anne”, aksanlı ve ardından aksansız bir hece olarak taranan troşlardır. Bu basamaklı gerilimlerin verdiği düşme hissi, “Kemikler” üzerindeki stres tarafından durdurulur. Sonuç, kafiyeli kelimelerle birleştirilmiş rezonanstır (MozSanat ve kemikler) ve ünsüz (Mozart’ın ve Mdiğer), bu ifadeyi bana Emily Dickinson’ın kendisi için “parlayan” kelime grupları hakkında söylediklerini hatırlatacak şekilde şarj ediyorum.

“Mozart’ın Annesinin Kemikleri”nin yapısı ilginçtir: (ikinci ve dördüncü satırların girintili olma biçiminden dolayı) dörtlükler gibi görünmeyen dörtlükler. Bu girintiler, beyaz boşluk yaratan birkaç kesik çizgiyle birlikte, geleneksel “bloklu” dörtlü yapıya karşı çalışan bir ferahlık verir. Ayrıca kıta yapısını vurgularlar; yani kıtalar, bana tek tek kemikleri farklı ama açıkça daha büyük bir bütünün parçası olan bir iskeleti hatırlatacak şekilde şiirin daha geniş yapısında kapsanmış görünüyor.

Daha fazla oku “