Pazar şiiri: Francesca Bell tarafından ‘Parlak Leke’

[From the WVFC Poetry Archive. First Published April 28, 2019]

Revizyon

Her ay hatırlatma geliyor
Tanrı’nın bende yarattığı yaradan.
Onun yaptığını düşünmeyi seviyorum
bir parmakla, bir sanatçının yolu
bir resme doğru ulaşacak
ve bitirin. rahatsız etmiyor
fırça veya süngerle,
sadece parmakla yapıyorum
bu son işaret gerekli
görüntüyü bozmak için yeterince
göz buna inanır.

Tanımlar

Ben senin kutun değil miyim?
iki ayak üzerinde boşluk,
önden açılıyor
içine atar mısın
beni çocukla bırakıyorsun
kim beni terk edecek
hiçbir şey ile
ama biyoloji biraz
ağzıma tıkılmış,
vücut bir dudak gibi bölünmüş
ve aralık.

Her iki şiir de parlak leke (Red Hen Press 2019) ve basının izniyle burada yeniden basılmıştır. “Revizyon” ilk kez yayınlandı. GÖVDE ve “Tanımlar” çağrışım basın.

parlak leke sipariş için kullanılabilir burada.

Bu şiirleri okuyan şairi dinleyin burada. Bell’in bir röportajını izleyip dinleyebilir ve diğer şiirlerini okuduğunu dinleyebilirsiniz. burada.

Parlak Leke hakkındaki yorumları okuyabilirsiniz. burada, buradave burada.

Bell, işiyle ilgili röportaj sorularını yanıtlıyor burada.

Francesca Bell’in şiirleri, dahil olmak üzere birçok dergide yer almaktadır. ELLE, Yeni Ohio İncelemesi, Kuzey Amerika İncelemesi, kır yelkenlisive çıngırak. Arapça ve Almancadan yaptığı çeviriler yay, GÖVDE, çevre, Orta Amerika İncelemeve Massachusetts İncelemesi. Filistinli şair Shatha Abu Hnaish’in koleksiyonunun ortak çevirmenidir. Bedeviling Sivrisinek Gibi Dolaşan Bir Aşk (Dar Fadaat 2017) ve yazarı parlak leke (Kırmızı Tavuk Basın 2019). eski şiir editörüdür. Styx Nehri ve ailesiyle birlikte California’da yaşıyor.

Şairin Notu

Şiirlerim “Revizyon” ve “Tanımlar”, kadın bedenim tarafından – fiziksel, biyolojik, genellikle dayanılmaz gerçekleri tarafından – erkeklerin esirgenmediği bir şekilde tuzağa düşürülme ve tanımlanma deneyimimle boğuşma ihtiyacından yazılmıştır. . Otuz altı yıl boyunca hem dönemlerim arasında hem de dönemler arasında endometriozis ağrısı çektim. Her reglden bir hafta önce, o otuz altı yıl boyunca östrojenim düşerken yıkıcı depresyonla mücadele ettim. Ağır fiziksel maliyet ve risk altında üç çocuğu doğurdum, doğurdum ve emzirdim. Sonra on yıllık tuhaf, perimenopozal semptomlar geldi, ardından doğurganlığım tamamen yandığı için bir yıllık sakatlayıcı yakma. Benim deneyimim olağandışı değil. Kadın olmak çoğu zaman budur. Erkeklerin cesetleri mühürlü, düzenli. Doğa, türlerin devamını sağlamak için onlardan büyük bir fedakarlık gerektirmez. Kadınlardan çok şey talep ediliyor. Dünyaya açık hale getirildik. Yaralar gibi.

Katolik rahip çocuk cinsel istismarı skandalı ile ilgili şiirlerimi 2011 yılında, rahiplerin kiliseleri tarafından korunarak görevlerine devam etmelerine izin verildiğine dair bir haber daha okuduktan sonra yazmaya başladım. yıllar çocukları istismar etmekle güvenilir bir şekilde suçlandıktan ve skandalın ilk patlak vermesinden yıllar sonra. Kilisenin yasaları etkin bir şekilde belirlediği ve kürtajın tecavüz ve ensest dahil her koşulda yasa dışı olduğu El Salvador’daki kadınların yaşamları hakkında zaten okumuştum. El Salvador’daki kadınlar, hamileliklerini sonlandırdıkları için otuz yıl hapis cezasına çarptırılırken, tacizci rahipler terfi aldı ve cemaatlerindeki suçlayıcılar çok sesli hale gelirse, yeni avlanma alanlarına taşındı. İkiyüzlülük ve kadınların ve çocukların hayatları için nefes kesici bir ilgisizlik içimde bir şeyleri dondurdu. Eski bir Alman atasözü vardır: Ne dediğini duyuyorum, ama ne yaptığını görüyorum. Katolik Kilisesi’nin yaptıklarına bakıldığında, kilise hiyerarşisinin, rahiplerinin çocukları mağdur etme biçimlerine karşı çıktığı sonucuna varmak imkansızdır.