Uzun zamandır psikolojik sorunlar yaşayan ve huzursuz günleri atlatan meşhur oyuncu Arda Kaide, ekranlara her yerde dönmek için hazırlık yapıyor. Sıkı bir diyete başlayan Kaide, 2 ayda 14 kilo vererek yeni görünümüyle alkış toplamıştı. Arda Kaide sessizliğini, TV8’de yayınlanan “Müge ve Gülşen’le 2. Sayfa” programına bozdu. “Uzun bir vakit kendimi bırakmıştım. İki yıldır kendime bakıyorum. Düşüncelerimi yok; kendimi değiştirince düşüncelerim de değişti. Psikolojik rahatsızlığı olan kişilere de tavsiyem bu.” diyen Arda Kural; yıllar önce ‘Emret Komutanım’ dizisinde birlikte rol aldığı Sarp Levendoğlu ile hiç anlaşamadıklarını açıklama ederek ekledi: “Sarp Levendoğlu ile yıldızımız hiç barışmadı. Sarp bana tarafından tutarsız bir herif. Fazla rahat davranan bir insan. Bireysel sınırları ihlal etmemek gerekiyor. Fazla dar davranmaya kalktılar. Sınırlarımı ihlal edecek şekilde fazla gizli konuştular. Sarp yapımcının yeğeniydi. ‘Sen sus şimdi’ gibi bir tavırla ezmeye çalışırmış gibi davranışlar falan sergiledi. Dizi zamanı namaza başlamıştım hatta 7 yıl kıldım. Set zamanı namaz kılmak için müsade istediğimde garip garip bakışlar atıyorlardı. sonradan ‘Sen dinci mi oldun, Allahçı mı oldun, Namaz mı kılıyorsun’ aşağılamaya başladılar. Uzak bakıp beni bir köşede yalnız bıraktılar. Yalnız bırakılıp bakışlar aynı olunca; kırılma noktam sanırım oralar. Arda Kaide: Emret Komutanım dizisinde psikolojim bozuldu ViDEO
Sarp yapımcının yeğeniydi. ‘Sen sus şimdi’ gibi bir tavırla ezmeye çalışırmış gibi davranışlar falan sergiledi. Uzakta bakıp beni bir köşede yalnız bıraktılar. Yalnız bırakılıp bakışlar aynı olunca; kırılma noktam sanırım oralar. Bir gün Emret Komutanım’ın setinde bankta oturuyoruz. Birlikte bir sahne çekiyoruz. Tescil bitti, bankta kimsesiz kaldım. Onlar güldü eğlendiler, ben tek başına bırakıldım. Kurnazca şeyler olabilir, hepimiz yarışırız. Lakin rol çalmalar, benim sözümden önce bir şeyler söylemeye incelemeler falan. Her şeyin bir adabı olmalı.”
Sarp yapımcının yeğeniydi. ‘Sen sus şimdi’ gibi bir tavırla ezmeye çalışırmış gibi davranışlar falan sergiledi. Uzakta bakıp beni bir köşede yalnız bıraktılar. Yalnız bırakılıp bakışlar aynı olunca; kırılma noktam sanırım oralar. Bir gün Emret Komutanım’ın setinde bankta oturuyoruz. Birlikte bir sahne çekiyoruz. Tescil bitti, bankta kimsesiz kaldım. Onlar güldü eğlendiler, ben tek başına bırakıldım. Kurnazca şeyler olabilir, hepimiz yarışırız. Lakin rol çalmalar, benim sözümden önce bir şeyler söylemeye incelemeler falan. Her şeyin bir adabı olmalı.”
